در این روش برای مهار و رانش خاک، با استفاده از تهمیداتی خاص، از خاک‌های جداره منطقه گودبرداری شده ، کمک گرفته می‌شود. ابتدا در حاشیه زمینی که قرار است گودبرداری شود، در فواصل معین چاه‌هایی حفر می‌شود. عمق چاه‌ها برابر عمق گود به اضافه 25% تا 30% عمق گود، پایین تر از رقوم کف گود خواهد بود.



پس از حفر چاه‌ها ، پروفیل IPB داخل شمع جاگذاری می‌شود. در قسمت انتهایی این پروفیل‌ها شاخک‌هایی از نبشی یا ورق به صورت مثلثی و مستطیلی جوش می‌دهند تا پس از قرار گرفتن در داخل شمع ، مهار کافی در دل شمع ایجاد نماید.



 سپس قسمت انتهایی شمع را که قبلا آرماتوربندی آن اجرا و کار گذاشته شده ، بتن ریزی می شود بدین ترتیب پروفیل‌های فولادی مزبور در شمع مهار می‌شوند و پروفیل‌های فولادی همراه با شمع نیز در خاک مهار می‌گردند. پس از اجرای مراحل فوق ، عملیات گودبرداری به صورت مرحله به مرحله اجرا می‌شود.



در هر مرحله، پس از برداشتن خاک در عمق آن مرحله، برای جلوگیری از ریزش خاک، با استفاده از دستگاه‌های حفاری ویژه، در بدنه گود چاهک‌هایی افقی یا مایل، به قطر حدود 10 تا15 سانتی متر در جداره گود ایجاد می‌شود و درون این چاهک‌ها میلگردهایی کار می‌گذارند و درون آن‌ها را با بتن تزریق شده پر می‌کنند. طول چاهک‌ها به عمق گود و پارامترهای مکانیکی خاک بستگی دارد.(طول این چاهک ها بین 5 تا 10 متر متغیر است.)





پس از انجام این مرحله، پانل های بتنی پیش ساخته را در بین پروفیل‌های قائم قرار داده و آن‌ها را از سویی به میلگردهای بیرون آمده از چاهک‌ها به نحو مناسبی متصل و از سوی دیگر پانل‌ها را به پروفیل‌های قائم وصل می‌کنند.



به جای استفاده از این پانل‌های پیش‌ساخته می‌توان آن‌ها را به صورت درجا اجرا نمود. همچنین می‌توان ابتدا بر روی دیواره آرماتوربندی کرده و سپس روی آن را بتن پاشش نمود(شاتکریت).



کلیه‌ی عملیات فوق به صورت مرحله به مرحله از بالا به پایین اجرا می‌شود.
ملات یا خمیری که برای تزریق استفاده می‌شود، مخلوطی است از سیمان و آب و ماسه که ممکن است مواد افزودنی نیز استفاده شود. در تزریق با استفاده از سیمان پرتلند، نسبت آب به سیمان در ابتدا حدود 1.5است که به تدریج آن را کاهش داده و به حدود 0.5 می رسانیم.

منبع : کتاب اصول و مبانی گودبرداری و سازه‌های نگهبان - انتشارات سیمای دانش